At any given time

I may go, and leave everything behind.
Everything or just maybe pieces of it.
Entah rasanya macam down sangat lately ni.
Memang nak blame changes of hormone.
Tapi tak boleh nak blame dugaan.

Tak sah hidup takda dugaan
Tak sah kalau manusia ni salah pilih jalan.
Banyak kali rasa down, banyak kali rasanya nak give up.
Tapi come on, awak tu mak orang.
Tak mak oranglah kalau masih fikir macam remaja

Remaja, asal gaduh dengan parents je nak lari rumah bagai.
In my case, I rasa macam I disappoint my parents sangat2.
Recently abah ada whatsapp something that made me speechless.
Ada kat facebook. Nak baca add je Nur Safarina Ruzlan.
Nanti I approve baca kay.

A part of me nak please them
A part of me nak be the best for them
A part of me nak build a family on my own
Tapi takkan I nak be selfish and tak repay everything that they gave
I know it won't be enough, ever.
Tapi..... at least I want them to see me try